Als bloeddonor red je levens

Lyda, Gespecialiseerd verpleegkundige op de afdeling Neonatologie is al sinds 2009 bloeddonor. Ze is geen fan van het prikken, mede omdat ze ’moeilijk te prikken’ is. Dat komt door mijn dunne bloedvaten, legt Lyda uit, bij mij duurt het daardoor allemaal wat langer. Dan zie je van die jonge mannen binnenlopen met grote armen en na een kwartiertje weer weggaan. Ik zie ze komen en gaan, lacht Lyda. Toch gaat Lyda 3 tot 4 keer per jaar trouw naar Sanquin bloedbank om haar bloed te doneren.

Ik doe dit voor Mirjam. Mirjam was eerst mijn collega maar we werden al gauw vriendinnen. Mirjam was heel erg gedreven. Als zij ergens haar nagels in had gezet dan liet ze niet meer los. Ze was nergens bang voor. Al 15 jaar terug maakte Mirjam zich sterk voor een moeder-kind centrum. Ze liep gewoon naar de directie toe om hierover te praten. Lyda’s gezicht straalt van trots; ze was een stuk jonger dan mij maar ik keek echt tegen haar op.

Diagnose borstkanker

Als moeder van twee jonge kinderen kreeg Mirjam de diagnose borstkanker. Mirjam wist zeker dat ze beter zou worden. Ze stond tenslotte middenin het leven en had twee jonge kinderen. Haar baan was ook alles voor haar. Helaas is Mirjam op 34-jarige leeftijd toch aan borstkanker overleden.

Lyda; Nog tot op het laatst bleef Mirjam zich inzetten voor 3 dingen die haar enorm aan het hart lagen; het bloeddonorschap, de Roparun en het moeder-kind centrum. Ze motiveerde collega’s om bloeddonor te worden omdat het zo belangrijk is, ook voor mensen met kanker, en dat er geld moest worden opgehaald voor onderzoek naar kanker. Toen ze ziek was kon ze zelf niet meer aan de Roparun meedoen. Maar ze stond bij het Zuiderziekenhuis langs de kant om de deelnemers aan te moedigen. De route ging normaal niet langs het Zuiderziekenhuis, daar heeft Mirjam voor gezorgd, lacht Lyda, zo was Mirjam.

Na haar overlijden heb ik me voorgenomen om me te blijven inzetten voor haar 3 passies. Ik heb mij aangemeld als bloeddonor, ik doe mee aan de Roparun en ik heb mij ingezet voor het moeder-kind centrum. En na 15 jaar komt er één!

Eerste keer bloed doneren

Bij de eerste keer bloed doneren voelde ik me eigenlijk erg blij. Toen ik daar lag dacht ik: Kijk Mirjam, ik ben bloed aan het doneren. Eigenlijk is dat gevoel nog even sterk aanwezig bij iedere bloeddonatie. Ik ben dan trots op mijzelf. Ik mag mezelf dan altijd trakteren op een roze koek, lacht Lyda, alleen dan.

Bij de Bloedbank kom je vaak in gesprek met andere bloeddonoren. Je hoort dan ook verhalen waarom iemand donor is geworden. Het is eigenlijk gek dat veel mensen met de gedachte spelen om bloeddonor te worden maar dat er vaak eerst iets gebeurd moet zijn, een trigger, voordat ze zich daadwerkelijk aanmelden als bloeddonor. En dat is jammer, want misschien had jouw bloed wel eerder iemand kunnen helpen. Dat zei Mirjam ook altijd. Doe het nou gewoon, niet wachten maar gewoon doen!

Bloeddonatie Neonatologie

Ik zie het ook op de afdeling Neonatologie. Een kindje waarbij de navelstreng was gebroken en één waarbij de placenta net voor de geboorte los was gelaten. Beide kindjes hadden veel bloed verloren en waren nog niet in staat om het verloren bloed zelf weer aan te maken. Ze krijgen dan zogenoemde Packet cells toegediend. Dit zijn sterk geconcentreerde rode bloedcellen. Als er geen bloed zou zijn geweest, zouden deze kindjes nog jarenlang nodig hebben om te herstellen. Vroeger kregen bijna alle vroeggeboren kindjes een bloedtransfusie. Tegenwoordig is dat eerder een uitzondering.

Het bloed ontvangen we uit onze eigen bloedbank. Als de baby dezelfde bloedgroep heeft als de moeder dan wordt het bloed van de moeder gebruikt om de kruisreactie te testen. Dus hoe het bloed reageert op het donorbloed. Dit wordt getest in onze eigen bloedlab.

Sterk team

Lyda vierde onlangs haar 35-jarig werkjubileum. Ik ben begonnen in het Zuiderziekenhuis. Omdat ik minder wilde gaan werken ben ik overgegaan naar het Sint Clara Ziekenhuis. Na de fusie kwam ik mijn oude collega’s weer tegen. We zijn een sterk team met collega’s die hier, net als ik, al tientallen jaren werken. Mirjam was een drijvende kracht binnen het team, ze motiveerde iedereen en trok collega’s mee in haar enthousiasme, ook voor het moeder-kind centrum. Hoe mooi zou het zijn als we bij de opening ervan even bij haar stilstaan.

Bijzonder moment

Ik heb laatst een nieuwe kast gekocht. Bij het uitruimen van de oude kast kwam ik een kaart van Mirjam tegen. De zes mensen die haar kist hebben mogen begeleiden hebben zo’n kaart ontvangen. Mirjam heeft de toenmalige directeur  hier ook voor gevraagd. Ze liep de deur bij hem plat. De kaart kreeg ik een week na haar begrafenis. Het was nog door haarzelf geschreven. Ze bedankte me dat ik haar kist heb willen begeleiden. Toch bijzonder, dat ik net nu de kaart weer vind.

Met een uurtje van je tijd heb je als bloeddonor enorme impact op het leven van talloze patiënten. Word ook bloeddonor en red 3 levens per donatie. Meld je nu aan www.sanquin.nl/maasstad.

Heb jij ook een mooi verhaal over bloed geven of doneren? We horen graag jouw ervaringsverhaal.