Uitreiking wetenschapsprijs 2023
Elk jaar vindt in oktober de Wetenschapsdag plaats in het Maasstad Ziekenhuis. Op deze dag presenteren collega’s het onderzoek waaraan zij het afgelopen jaar hebben gewerkt. Vervolgens kiest een strenge jury 2 winnaars. Er is namelijk een wetenschapsprijs voor onderzoekers en een voor verpleegkundigen. Dit jaar won Juul Cox won met haar onderzoek de prijs voor onderzoekers en Ilse Kattestaart won in de categorie verpleegkundig onderzoek. Hieronder vertellen zij over wat hun onderzoek precies inhield en natuurlijk wat dat opleverde.
Juul Cox – onderzoeker Reumatologie en Maasstad Apotheek
Patiënten met reuma hebben vaak pijn. Daarom krijgen de patiënten medicijnen. “Helaas werkt het standaard voorgeschreven medicijn niet voor iedereen,” legt Juul uit. “Dus krijgt de patiënt vaak duurdere medicijnen.” Juul en haar team hebben onderzoek gedaan naar de impact van het afbouwen van deze duurdere medicijnen op de kwaliteit van leven van de patiënt en de kosten.
“In de richtlijnen voor reuma zorg staat dat elke patiënt de medicatie moet afbouwen zodra de reuma onder controle is. Er zijn alleen geen richtlijnen over hóe de patiënt zou moeten afbouwen. Daarom hebben wij onderzocht wat de meest kosteneffectieve manier van afbouwen is voor Nederlandse patiënten.”
Juul en haar team onderzochten 3 manieren: direct volledig stoppen met de medicijnen, 50% afbouwen, of eerst 50% afbouwen en daarna stoppen. Dit werd vergeleken met doorgaan met het huidige medicijngebruik. Het team heeft alle mogelijke kosten bekeken, zoals kosten van ziekenhuisopnames, medicijnkosten en maatschappelijke kosten, zoals verzuim op het werk.
“We hebben een model gemaakt met gegevens uit de Nederlandse samenleving en patiëntenpopulatie om te berekenen wat de gevolgen van elke afbouwstrategie zouden zijn na 30 jaar,” aldus Juul. Uiteindelijk bleek 50% afbouwen de beste optie zijn. Dit betekent dat de patiënt minder vaak de medicijnen inneemt. Wanneer de patiënt eerst elke week medicijnen kreeg, is dat na afbouwen 1 keer in de 2 weken. Hoewel de patiënten een beetje kwaliteit van leven inleveren, hoeven ze minder vaak medicijnen te gebruiken en zijn de totale kosten veel lager.
“De uitkomst van dit onderzoek helpt reumatologen een juiste oplossing te vinden voor hun patiënten die past bij de gemiddelde reumapatiënt in Nederland.” Daarnaast is het onderzoek ook voor internationale onderzoekers een waardevol. “Veel onderzoekers kijken alleen naar de kosten van het geneesmiddel en niet naar het grotere plaatje van de maatschappij. Bijvoorbeeld als iemand een dag ziek is en een dag niet kan werken.”
Juul is enorm vereerd dat zij de wetenschapsprijs heeft gewonnen. “Toch moet ik nog iets toevoegen: ik heb dit onderzoek namelijk zeker niet alleen gedaan. Luuk van Esveld heeft als stagiair zijn scriptie bij de afdeling Reumatologie gedaan. Uiteindelijk bleek zijn onderzoek zo interessant, dat ik samen met hem een artikel hierover hebt geschreven. Dit artikel is gepubliceerd in het belangrijkste magazine voor de Reumatologie” vertelt Juul trots.
Benieuwd naar het gepubliceerde artikel van Juul en Luuk? U leest het hier!
Ilse Kattestaart – verpleegkundig onderzoek
Voor de opleiding HBO verpleegkunde moet je een onderzoek doen. Dit doe je vaak in het laatste half jaar van de opleiding. Ilse is verpleegkundig specialist in opleiding en heeft haar onderzoek binnen het wondexpertisecentrum gedaan. Hierbij heeft ze onderzoek gedaan naar de communicatie met de wijkverpleging.
“Binnen het Maasstad Ziekenhuis geloven wij in de juiste zorg op de juiste plek aanbieden. Hiervoor moeten we vaak samenwerken in de regio. Zo hoeven patiënten die wondverzorging nodig hebben niet altijd naar het ziekenhuis te komen, maar kan de wijkverpleging deze wondzorg overnemen,” legt Ilse uit.
Tijdens haar onderzoek is Ilse de wijk in gegaan. Door interviews toe houden met de verschillende zorgprofessionals kwam ze erachter welke factoren goed en fout gaan. Zo ontdekte ze dat het contact via de mail vaak fijn werkte voor zowel de zorgprofessionals in het ziekenhuis als in de wijk: “Via de mail konden de collega’s makkelijk foto’s delen, dit is voor hen een pluspunt.”
Eén van de belemmerde factor bleek het doorverwijzen. Wanneer er extra zorg nodig is, weet de wijkverpleging vaak niet goed bij wie ze terechtkunnen met hun vraag. “Daarom heb ik allerlei aanbevelingen gedaan,” vertelt Ilse. “Denk bijvoorbeeld aan het optimaliseren van het wondformulier maar ook het opstellen van een digitaal zorgpad om inzichtelijk te krijgen wanneer je naar wie moet doorverwijzen.”
Ook kwam uit het onderzoek naar voren dat er weinig vertrouwen is tussen de wijkverpleging en het wondexpertisecentrum. Dit noemen we ook wel een vertrouwenskloof. Ook hier deed Ilse aanbevelingen voor: “Door je, als zorgprofessionals van het Maasstad Ziekenhuis, bewust te zijn van hoe de wijkverpleging te werk gaan, heb je meer respect voor hoe zij dingen aanpakken. Een werkbezoek kan om wederzijds respect op te bouwen.”
Ilse is trots op haar prijs. “Ik denk dat mijn praktische advies de doorslaggevende factor was voor de jury.”
