Tuberculose

Wanneer bij iemand de diagnose longtuberculose wordt gesteld, kan dit besmettelijk zijn voor anderen. Ongeveer één op de vijf TBC-patiënten heeft een besmettelijke vorm van tuberculose, de open tuberculose. In dit geval zit de ontsteking op een plek in de luchtwegen waardoor het mogelijk is dat de bacteriën vanuit de ontsteking rechtstreeks naar buiten komen, bijvoorbeeld via hoesten en niezen. Daarom zullen ook altijd de mensen worden onderzocht die intensief contact hebben gehad met degene bij wie tuberculose is geconstateerd. Personen met een verminderde weerstand zijn gevoeliger voor tuberculose.

• Gebrek aan eetlust en daardoor vaak gewichtsverlies;
• Hoestklachten (langer dan drie weken) met (bloederig) slijm;
• Nachtzweten;
• Vermoeidheid.

• Bacteriologisch onderzoek van het speeksel;
• Bloedonderzoek;
• Contactonderzoek (onderzoek uitgevoerd door de GGD bij mensen die mogelijk besmet zouden kunnen zijn door een patiënt met open tuberculose);
• Mantoux-test (test waarbij een kleine hoeveelheid vloeistof in de linker onderarm wordt gespoten. Als het lichaam de TBC-bacterie bevat, zal er een bobbeltje in de huid van de onderarm verschijnen);
• Quantiferon test (bloedtest waarmee gekeken kan worden of patiënten besmet zijn met tuberculose);
• Röntgenfoto van de longen.

• Intensieve fase: in een periode van ongeveer twee maanden worden een groot deel van de bacteriën gedood;
• Continuatie fase: omdat een klein deel van de bacteriën veel moeilijker te doden is volgt er nog een aanvullende fase van ongeveer vier maanden. In deze periode krijgt u nog twee verschillende soorten medicijnen toegediend.

Over het algemeen vinden één of meerdere nacontroles plaats door een longarts en kan er een afspraak worden gemaakt met de diëtist, fysiotherapeut of psycholoog. Indien gewenst en beschikbaar, is deelname aan een patiëntenforum/lotgenotencontact mogelijk.