Urine-incontinentie
Ongewild verlies van urine (incontinentie) is een veel voorkomend probleem. Meer dan 50% van alle vrouwen heeft er last van. Urine-incontinentie neemt toe naarmate men ouder wordt. Ook leefstijl en omgevingsfactoren spelen een rol, bijvoorbeeld roken en overgewicht, zwangerschap en bevalling.
Er bestaan twee soorten urine-incontinentie: inspannings-incontinentie en aandrang-incontinentie.
Inspannings-incontinentie
Deze vorm van incontinentie wordt ook wel stress-incontinentie genoemd. Met "stress" wordt bedoeld dat het urineverlies optreedt als de druk in de buikholte plotseling toeneemt door het aanspannen van de buikspieren. Inspannings-incontinentie treedt op bij inspanning zoals fietsen, sporten, zwaar tillen, maar ook bij lachen, hoesten of tijdens het vrijen. De oorzaak is vaak een verslapping van de spieren en het bindweefsel van de bekkenbodem.
Aandrang-incontinentie
Deze vorm van incontinentie wordt ook wel urge-incontinentie genoemd. Aandrang-incontinentie treedt met name op na hevige aandrang. Men spreekt ook wel van overactieve blaasklachten. Het urine-verlies kan ook 's nachts optreden. Deze vorm van incontinentie heeft meestal niets te maken met een zwakke bekkenbodem, maar wordt veroorzaakt door een stoornis van de blaas of een neurologische aandoening.