Afasie (‘a’ = niet, ‘fasie’ = spreken) betekent dat iemand niet meer kan zeggen wat hij wil (taalstoornis). Praten, het vinden van de juiste woorden, begrijpen wat een ander zegt, lezen, schrijven en gebaren maken zijn onderdelen van onze taal. Als - door een hersenletsel - één of meer onderdelen van de taal niet goed meer functioneren, noemt men dit afasie.
Afasie is bij iedereen anders. Hoe de afasie zich laat zien, is afhankelijk van de plaats en de ernst van het hersenletsel. Zowel het praten en schrijven (taalproductie) als het verstaan en lezen (taalbegrip) kan problemen geven. De problemen kunnen verschillen van mild tot ernstig.
Let op Afasie betekent niet dat de patiënt zijn verstand verloren heeft of 'niet goed meer bij zijn hoofd is'. Iemand met afasie beschikt meestal nog volledig over zijn intellectuele capaciteiten, maar mist de mogelijkheid dit goed te laten zien.