Een Bricker heeft als nadeel dat dit een stoma vereist. Voordeel is echter dat het weinig complicaties geeft. Indien er wordt gekozen voor een vervangblaas wordt er een stukje dunne darm opnieuw aan de plasbuis vastgemaakt, op de plaats waar de oorspronkelijke blaas aanwezig was. Dit is esthetisch mooier, gezien er geen stoma wordt aangelegd, maar kan gepaard gaan met een aantal andere nadelen:
- nachtelijk urine verlies/ plassen “op de klok”/ ’s nachts moeten opstaan
- hypercontinentie (niet spontaan kunnen plassen, waarvoor zelf katheterisatie) na 2 jaar bij 7 van de 10 vrouwen
- diarree
- Natrium bicarbonaat substitutie (dagelijks tabletten moeten innemen)
- stress incontinence (urineverlies bij bijvoorbeeld hoesten/niezen)
Ca. 50% van alle patiënten die ipv een urine stoma volgens Bricker een vervangblaas krijgen moet een keer of meerdere keren opnieuw worden geopereerd. Het is dus erg belangrijk in de afweging hieromtrent hier goed rekening mee te houden. Een vervangblaas wordt afgeraden wanneer er sprake is van:
- korte levensduur (<5 jaar)
- verminderde lever en/of nierfunctie
- TCC ter hoogte van de plasbuis/ blaashals (blaaspoliepen)
- uitgebreid Carcinoma in situ (zeer kwaadaardige variant van blaaspoliepen)
- hoge-dosis pre-operatieve radiotherapie (indien u reeds werd bestraald)
- complex urethrale stricturen (vernauwing ter hoogte van de plasbuis)
- niet kunnen accepteren van urine incontinentie
In deze gevallen wordt er altijd geadviseerd een urine stoma volgens Bricker aan te leggen.