“Na mijn eerste operatie kreeg ik in 2010 opnieuw klachten. Ik had veel pijn en daardoor werd ik in alles belemmerd bij het uitvoeren van mijn dagelijkse bezigheden. Altijd spanning als ik met het openbaar vervoer ging of ik wel op tijd het toilet zou halen en als ik ging zitten, dan had ik veel pijn.” Urineverlies was een dagelijks ongemak voor mevrouw Bijvoets. “Ik bleef te lang doorlopen met de teruggekomen verzakking. Uiteindelijk ging het echt niet meer, mijn man en kinderen drongen aan op een nieuwe operatie. Gynaecoloog Aktas adviseerde mij een operatie met behulp van de da Vinci robot. Eerlijk gezegd vond ik dat nogal spannend klinken. Maar tegelijkertijd was ik ook onder de indruk van deze nieuwe technologie. De dokter legde mij geduldig uit dat de robot zelf niets doet maar dat hijzelf degene is die het apparaat bestuurt. Ik had direct vertrouwen in dokter Aktas, ik voelde mij veilig bij hem en vertrouwde op zijn deskundigheid. Blijkt ook dat hij zo ervaren is met robotoperaties dat hij zelfs andere artsen opleidt, een geruststellende gedachte”, aldus mevrouw Bijvoets.

“Voor de operatie had ik gezonde spanning maar deze verminderde omdat ik gewoon opgelucht was dat mijn klachten na de operatie verleden tijd zouden zijn. Mijn man was zenuwachtiger dan ik”, lacht ze. “Na de operatie had ik enkel een paar kleine littekens die snel zijn genezen. Natuurlijk had ik pijn. Het is een operatie, van buiten zie je niets maar van binnen is er heel wat gebeurd. Met behulp van de robot wordt de baarmoeder weer omhoog getrokken en wordt er gebruik gemaakt van een matje dat de baarmoeder zal blijven ondersteunen”, vertelt mevrouw Bijvoets. “Het matje wordt vastgehecht aan de baarmoeder, voor- en achterkant van de vagina en de bovenkant aan het bindweefsel rondom het stuitje. De mat voor een baarmoederverzakking wordt niet vaginaal geplaatst, maar met behulp van de da Vinci robot via de buik. Uit literatuur blijkt dat dit minder kans op complicaties heeft”, legt gynaecoloog Aktas verder uit.

Na vier dagen mocht ik weer naar huis, fijn om weer thuis te zijn. Ook al waren de verpleegkundigen erg lief voor me en ontbrak het me aan niets in het Maasstad Ziekenhuis.
Het is belangrijk om na de operatie rust te nemen voor jezelf. Laat je goed vertroetelen door je familie en vrienden”, benadrukt mevrouw Bijvoets.

“Na ruim zeven weken pakte ik de draad van mijn leven als cateringmedewerkster weer op. Fijn om weer terug te zijn bij mijn collega’s.  En helemaal prettig dat ik geen urine meer verlies. Gewoon dat normale gevoel van ‘vrouw zijn’ heb ik weer helemaal terug. Ik voel me beter dan ooit”, besluit ze tevreden.