“Wat ben ik ongelooflijk blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen. Daar stond gelijk een heel team klaar om hem op te vangen.”
Moeder Leandra vertelt over haar ervaring met het bevallen in het Maasstad Ziekenhuis
Moeder Leandra vertelt over haar ervaring met het bevallen in het Maasstad Ziekenhuis
Vooraf was er geen enkele aanwijzing dat de kleine Gijs een moeilijke start zou krijgen in zijn leven. Zijn moeder Leandra was weliswaar onder controle bij de gynaecoloog vanwege zwangerschapdiabetes, maar complicaties werden niet verwacht.
Zwangerschapsdiabetes
Leandra had een, wat ze zelf zegt, pittige zwangerschap: “Ik was zwanger van een tweeling, maar met 10 weken is één vruchtje afgestoten. Ik was daarna een tijdje bang dat dat nog een keer zou gebeuren. Gelukkig mocht ik vaak op controle komen in het Maasstad Ziekenhuis. Daar waren ze erg vriendelijk voor me en heel behulpzaam. Er is regelmatig een echo gemaakt en dat was voor mij heel geruststellend. Er was nog een reden voor controle in het ziekenhuis, want als gevolg van het gebruik van prednison vanwege de ziekte van Crohn kreeg ik zwangerschapsdiabetes. Vanaf een maand of zes moest ik tweemaal per dag insuline spuiten. De zwangerschap verliep overigens verder voorspoedig.”
"In het ziekenhuis is er direct de beste zorg, als het nodig is."
Moeder Leandra
Ingeleide bevalling
Ze vervolgt: “Er is al vroeg een datum vastgesteld om de bevalling in te leiden. Vanwege de zwangerschapsdiabetes moet dat met 38 weken. Dus ik wist al bijtijds dat mijn kind op 13 of 14 oktober geboren zou worden.” Het werd de 14e, hoewel ze echt haar best heeft gedaan om dat te bespoedigen. “Ik heb heel wat trappen op en neer gelopen in het ziekenhuis”, glimlacht ze. Dat hielp onvoldoende en men besloot om te wachten tot de volgende dag. “Tegen de middag braken de vliezen, maar pas tegen half elf ’s avonds kreeg ik persweeën. Op dat moment ontstond er paniek: de hartslag van de baby was niet goed. Hij is direct gehaald met de vacuümpomp, even op mijn buik gelegd om de navelstreng door te knippen en daarna is hij onmiddellijk naar de afdeling Neonatologie gebracht, waar hij werd beademd en gemasseerd om de bloedsomloop op gang te brengen. De verpleging heeft mij er zo snel mogelijk heen gereden, zodat ik mijn mannetje kon zien. Maar hij was heel zwak en ik kon hem niet vasthouden. De zorgverleners leefden echt met mij mee, ze waren allemaal heel lief, probeerden me te troosten en moed in te spreken.”
Betrokken zorgverleners
Leandra bracht een spannende nacht door in het Geboortehuis Maas. “Gelukkig ging het ’s nachts al beter met Gijs. De volgende dag mocht hij even uit de couveuse en kon ik hem eindelijk in mijn armen houden. Zo bijzonder. Hij heeft nog drie dagen in de couveuse doorgebracht.” Ze besluit: “Je gaat er vanuit dat het goed gaat met je baby, maar dat blijkt niet altijd zo te gaan. Ik was zo blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen, waar direct de beste zorg kan worden gegeven. En, dat vond ik ook zo fijn, het personeel in het Maasstad Ziekenhuis was zo aardig en enorm betrokken. Daarom wil ik dit ziekenhuis zeker aanbevelen aan andere zwangeren.”